Bak şu kırmızı telefonun bana ettiklerine . Geçen gün müdür yardımcısının odasında görünce beni çok eskilere götürüp , güzel ve özel anıların kulaklarının çınlamasına sebep oldu. Fotografını çekmek için kullanılan son model akıllı telefona hüzünle bakıp " sen yokken ben vardım " dediğini duyar gibi oldum .Hatta öyle ki herkesin evinde de yoktum der gibiydi. Postacıların kredi kartı faturaları yerine mektup , tebrik kartı getirdikleri ,benim çocukluğuma denk gelen , dönemde öyle herkesin evinde telefon yoktu.Bunun için PTT' ye başvurulur , bulunduğunuz yere göre en az bir yıldan önce telefon sıranız gelmezdi.Bizim ilk telefonumuz bir tanıdığın bize emanet olarak verdiği numarası sayesinde olmuştu.Evin başköşesinde süslü dantel örtüsüyle yerini almış, çok geç ya da çok erken saatte çalan, yürekleri ağıza getirecek zil sesiyle her seferinde korku sebebi olmuştur. Abilerimin o dönemde doğuda asker olmaları korkumuzun birinci sebebiydi.çok şükür kötü bir haber ulaştırmadı bize . Bu kırmızı güzelliğin özel anları da hafızamda kalmıştır hep. Kısa mesajın , e postanın olmadığı bir dönemde bir kere çaldırıp kapatmak gizli şifremizdi aramızda. ( nasılsın , napıyorsun , aklımdasın manalarını yüklemekti o bir kere çaldırıp kapatmak) . O dönemde şehirlerarası görüşme yapmak için önce santralden numara yazdırılır sabah aradığınız numara akşam üstü ancak bağlanırdı. Telefonla konuşma adabı vardı. Öyle aklımıza estiği saatte kimse aranıp rahatsız edilmezdi.(Keşke diyorum şimdi de aynı kurala uyulsa.Bazen münasebetsiz insanlar yüzünden telefonu tamamen kapatma gereği duyuyorum).sabah 10.00'dan önce gece 22.00'dan sonra çalan telefonlar "hayırdır İnşallah " diye açılır kötü haber korkusuyla yürekler pır pır ederdi. Bir de her numaranın bir telefon sapığı olurdu.Olmadık zamanlarda çalan ,bir umutla açılan telefon " offf yine mi? " diye kapanırdı.Bazen de yanlış numarayı çevirmiş kişi olurdu , kırmızı telefonun ahizesindeki ses.Bazı evlerde paralel telefonlar olurdu.Aynı anda iki kişi konuşma imkanı bulurdu. Kırmızı telefon bazen de bir tanıdığa şaka yapma aracı olarak da kullanılırdı. Şakayı yapan kişinin daha fazla dayanamayıp gülmesiyle şaka son bulur, her fırsatta "nasıl da işlettim seni " sözüyle şakazedeye fenalık geçirtilirdi. Görüşme bitince dantel örtüsü mutlaka örtülür , çocuklardan uzak tutmak için yüksekçe yapılan aynalı mermer telefonluklarda bulunurdu ,yeşil krem rengi , çoğunlukla resmi kurumlarda gördüğüm siyah kardeşleri gibi.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
-
ÜÇ BİLİNMEZLİ DÜĞÜN Bir apartmanda altlı üstlü oturan üç komşu. 4.,5.,6. kat komşuları. Birbirlerini sadece ismen bilen, evle ile ilgili b...
-
KASIM Kasım ayı, sonbaharın son demlerini yaşatırken, ağaçlar üzerindeki yapraklar rengarenk bir tabloya dönüşür. Sarı, turuncu ve kızı...
-
Bugün iki sene önce yaşadığım güzel bir anıyı aynı salonda bulunarak heyecan dolu bir mutlulukla yeniden hatırladım. 2022 yılının eylülün...
-
Porsuk Nehri’nin Hikayesi Eskişehir’in kalbinde, Porsuk Nehri sakin bir şekilde akıyordu. Dört mevsim boyunca, nehir çevresindeki yaşamı kuc...
-
DOLMAKALEM Göz alıcı bir şehir, siluetinde yükselen binaları ve karmaşık yollarıyla gözler önünde uzanıyordu. Bu şehir, zamanın unuttuğu bi...
-
Şehir, beton yığınları ve kalabalık sokaklarla dolup taşarken, bir köşede yalnız bir ağaç duruyordu. Etrafındaki gürültüden, insanların tela...
Öne Çıkan Yayın
Yalnızlığa Dair
Birine bağlanamayacak kadar kalabalık yalnızlıklarım var benim . Tigris
yeşil:)dedemin hala köyde kullandığı çok güzel ama yani şimdi öyle geliyor önceden çok gıçık olurdum çevir çevir bekle yanlış olursa tekrar çevir uzun zamandır diğer telsiz telefonun paraleli olarak yatak odasında duruyor danteliyle :):)
YanıtlaSilHaahahhah danteli de eksik olmaz üstünden ;)))
SilBizimki kırmızıydı. Annem dükkandan evi arardı. O kadar eskiyi bilmiyorum ama şimdi eve sabit telofon koyunca ve o telefon çalınca garipsiyorum. Cepten aramayan sabit telden arayan kim ola ki diye :)
YanıtlaSilCep telefonu çukalı unutulur oldu ;)
SilBizimki krem rengiydi :) Telefonda 9 numarasının bulunmasından nefret ederdim. 9 un dönebilmesi saatler gibi gelirdi bana. Nostalji yapmak güzel oldu. Teşekkürler.
YanıtlaSilRica ederim , unutulmaya yüz tutmuşları ortaya çıkarmayı seviyorum ;)
SilTigris bu nostaljik yazılarına bayılıyorumm eline sağlık
YanıtlaSilAyyy beğenmen beni çok mutlu etti ;))
SilBenim bir komşum da 2000'li yıllarda bile telefonun üzerine dantel örterdi. :)))Üsküdar'daki evimizde tıpkısı vardı, bana hatırlattığı kötü bir anı var, bir telefon sapığı türemişti gece 3 filan gibi arardı, canım, cicimli konuşan manyak bir adamdı, ne küfürler ettim ama bıkmadı savcılığa verdim ama o süre zarfında aramadı! Ankara'ya taşındık da kurtulduk:)))sanıyorum bizi tanıyan biriydi genellikle böyleleri konukomşudan çıkarmış :((
YanıtlaSilKalemine sağlık...:)
Canım seninki müdavim sapıklardanmış. ;)) dantel örtüsü olmayanına daha rastlamadım
SilBizmki de acaip bir turuncu rengiydi bir ara. Sonra bordo oldu.
YanıtlaSilAh o eski telefon görüsmeleriyle ilgili eglenceli bir yazi yazmistim ben de bir zamanlar. Birdahaki nostaljik pazartesilerde paylasmak lazim:)
Ellerine saglik..
Pazartesiyi iple çekeceğim :)))
SilBiz aynısını yeni aldık :)
YanıtlaSilHahhahhhahhaa çok güzel ;))
SilBu modelini yakinen hiç görmedim maalesef. Basmalı olanlarını biliyorum ama :) Sanırım en güzeli de sözünü ettiğiniz "şifreler" :) Bir kere çalıp susarsa, iki kere çalarsa vs. Eski her şey sahiden çok güzel mi yoksa zaman geçtikçe gözümüze daha güzel görünmeye mi başlıyorlar karar veremesem de hissettirdikleri genelde "güzel" oluyor...
YanıtlaSilŞimdilerde her istediğimiz şeye her an ulaşabiliyoruz o yüzden hiç bir şey tad vermiyor . Ulaşılması zor şeyler herzaman güzel gelir insana :))
SilBu telefonların zamanında telefon numaraları da kısaydı. Santral sayısında patlama olmadan önce sanıyorum 5 haneli idi -4 te olabilir emin değilim- İstanbul'da en son alan kodu uygulaması başlayınca 10 çıktı rakam sayısı. Bu telefonlarla 10 tane rakam çevirdiğimi düşünemiyorum bile. Saçlarıma ak düşerdi herhalde.:) Eve ilk telefonu 80 lerin ortasında almıştık, tuşluydu :) A bir de PTT müzesini gezmiştim, orada bolca vardı bu telefonlardan, camekan içinde sergileniyorlardı...
YanıtlaSilHahaha harikasın ;)) ben severdim çevirmeli telefonu
Silanneannem 3 yıl önce vefat edene kadar krem rengi telefonunu dantelini eksik etmeden kullanmıştı.Çok güzel bir hatırlatma oldu, şimdi herşey o kadar hızlıki onun deliklerine parmak sokup tırrrt tırrrt diye çevirecek sabır bie yok artık, teşekkürler bu güzel paylaşıma..
YanıtlaSilŞimdikerde tek parmak bile yorucu geliyor da , telwfona şu numarayı ara diye komut veriyor insanlar ;))
SilYaşanmışlık hissi uyandıran eskilere değerek geçmek,ruhlara dokunmak, dudak kenarına iliştirilmiş bir gülümsemeye sebep oluyor her zaman :) Elinize, yüreğinize, detayları fark eden gözünüze sağlık :)
YanıtlaSilNe güzel sözlerdir bunlar , siz de ruhuma hoş bir dokunuşta bulundunuz. ;)))) sevgiyle...
SilYeşil renklisi de ananemlerde hala aktif olarak görevini danteliyle birlikte yerine getirmektedir :)
YanıtlaSilHarika yaaaa;)) sesi nasıl da güzeldir onun
Sil