Merhaba Cafeciler.
Yoğun geçen günlerin içinde ancak yazı yazma fırsatı buldum.
Size bir önceki yazımda Ayşegül'den haberlerim olduğunu söylemiştim.
Öncelikle Ayşegül abla oldu.
1. sınıfa geçtiği için değil, gerçekten abla oldu. O artık Asya hanımın ablası.
Bizim okulun 1. sınıfına başladı.Okul açıldığı gün sınıfına ziyarete gittim. iyi mi ettim kötü mü sonrasında düşündüm durdum. Beni görünce çok şaşırdı,kucaklaştık, sonra da gözleri doldu.
Bir daha böyle üzülürsen gelmem dedim.
Ayrılmamız ona da bana da çok zor geldi.
Sonrasında tenefüslerde denk geldiğimizde koala gibi yapışıyor bacaklarıma.
Geçen gün çıkışta yine karşılaştık.
Sınıftaki yokluğu beni çok etkiliyor, alışmışım onun konuşmalarına tavırlarına.
Öğretmenim siz ne kadar daha bu okulda kalacaksınız dedi.
Bilmem şimdilik burdayım.
o zaman sonsuza kadar kalın öğretmenim dedi.
Ama dedim Sen 5. sınıfa gelince bu okuldan ayrılacaksın ki.
Ben bir yolunu bulur yine gelirim size dedi.
Hatta şöyle yapalım öğretmenim. hani şu içi açılan kolyeler var ya, iki tane alalım,benimkine sizin resminizi sizinkine de benim resmimi koyalım.
Ah be güzel yüreklim, bu zamana kadar resmimi göğsünde taşımak isteyen kimse olmadı. senin gerçek sevgin dünyayı sarsın.
Sevgiyle
