Beşiktaşk

Sabah , yeğenim " haydi Beşiktaş'a gidiyoruz" dedi. Yolumuz yoğun trafikle birlikte çok uzun olacağından hemen bindik arabaya. Nitekim 2 saatte ancak varabildik.denize nazır bir mekanda sıcak havanın ve denizin tadını çıkardık. Beşiktaş iskelesine gelen vapurlar inen telaşlı yolcular. İskeleden kalkan vapurlar. Sessiz film  izliyormuşum gibi bir  hisse kapıldım. Martılar da filmin başrol oyuncuları gibi denizin kıyısında yerlerini almışlar. Bir kısmı vapurun üst kısmında yolculuk ederken , yanlış vapura binmiş yolcular gibi teleşla yarı yolda uçarak tekrar kıyıdaki başka bir vapurun üstüne konuyor.denizin gümüş rengi parıltıları içinde" Kızkulesi" gelinlik giymiş gibi bembeyaz bizi selamlıyor. Bir süre bu manzarada takılı kalıyor gözlerim. Gidenler gelenler ama herbiri ayrı telaş  içinde hüzünlü, mutlu, sıkıntılı yüzler.
Bir kitabın sayfalarını karıştırır gibi, Beşiktaş Çarşısı'nda bambaşka bir sayfa ile karşılaşıyorum.Bkm'den geçip , meşhur Kartal heykelinde ve Balıkçılar çarşısında kısa molalar veriyorum. Tarihi fırın'dan geçiyorum . Beşiktaş'ın klasiklerinden  Kaymakçı Pando'nun dükkanının kapanmış olduğunu görünce içim burkuluyor.Arka sokakların birinde öğleden sonra güneşinin sıcaklığında soğuk içeceklerimizi yudumluyoruz.Yola çıkmalıyız artık. İş çıkış saati olduğu için trafik çok yoğun. 3 saat sürüyor dönüşümüz. Gezmek için bile çok sıkıcı gelen bu yolu hergün aynı sıkıntıyla çeken insanları düşündükçe , Eskişehir'i bir kere daha seviyorum.
Güneş açık sarı elbisesiyle gözden kaybolurken, sarı kırmızı ışıkların hakim olduğu metropolün yollarında Radyodaki yol arkadaşıyla  birlikte bir günü daha bitiriyorum.