Ey EGO

                                            

İşe giderken  dolmuş kullanıyorum . Genellikle aynı saatlerde minibüse bindiğim için bizden mezun olmuş ortaokula giden öğrencilerimle karşılaşırım . Onca yorgunluklarına ve kitaplarla dolu çantalarına rağmen hemen ayağa kalkarlar yer vermek için yarışırlar . Bense her seferinde üzülürüm ama aynı zamanda gurur duyarım . Gençleri bilirsiniz kendi aralarında konuşup şakalaşmayı severler. Ama kimseye zararları olmadan kendi aralarında eğlenirler. Ben de onları gözlemlerim .Dün yine öğrencilerimle birlikte  çok kalabalık minibüste yol alıyorduk.Arkadan bir ses yükseldi. Burada öğretmeni görmüyorsunuz , ne biçim çocuklardınız diye söylenmeye başladı. Ben gayri ihtiyarı üzerime alındım. Beni tanıyan biri ayaktayım diye çocuklara kızıyor sandım . Ses devam etti . Ben bilmem şu okulda öğretmenim  , öğretmeni tanımıyorsunuz , çocuklara olanca gücüyle kızmaya devam ediyordu.İşin ilginci kızdığı çocuklardan oturan yoktu ki . Kimmiş  bu öğretmen diye arkamı döndüğümde , üstü başı özensiz saç baş dağınık bir bayanla karşılaştım.Hani derler ya "öğretmen demeye bin şahit lazım " aynen öyle . Çocukların hepsi başını önüne eğöiş kıpkırmızı bir yüzle hakaretleri dinliyorlar.Artık dayanamadım . Çocuklar bu kalabalıkta ne yapsınlar , onlar da çok yorgunlar dedim . Okula geldiğim için inmek zorundaydım. Gün boyu çocukların düştüğü durum aklımdan çıkmadı.nedir bu öğretmendeki ego patlaması diye düşündüm ve onun adına çok üzüldüm .Bu kişiyle aynı mesleğe mensup olduğum için utandım .