18 Mart 2015 Çarşamba
Çanakkale'de
Geçen sene ,24 mayıs 2014 ÇOGEP( çocuk ve gençler sosyal koruma ve destek programı ) kapsamında " bir hayalim var " adlı projede öksüz ve yetim çocukların yazdıkları mektuplar doğrultusunda düzenlenen Çanakkale -İstanbul gezisinde toplum destekli polislerimizle birlikte rehber öğretmen olarak görevlendirilmiştim. Çok anlamlı bir o kadar da sorumluluk yüklü bu görev ömrümün sonuna kadar unutamayacağım deneyimlerden olmuştu. 5 günlük gezimizin ilk durağı Çanakkale'ydi. Her karışı binlerce şehitimizin kanıyla sulanan topraklar gezerken her seferinde çok etkilenirim.Yine duygu yüklü bir şekilde Büyük Abide'yi geziyorduk.Bir yandan çocuklar abideyi görmenin şaşkınlığı içinde fotograf çektiriyorlar bir yandan , merakla sorular soruyorlar. Birkaç tanesiyle fotograf çektiriyorduk ki birden sallanmaya başladım . Kendi kendime "burası çok rüzgarlı sanırım ondan sallandık diye düşünürken" , depremin olabileceği hiç aklıma gelmedi.Tam abidenin altında depremin olması , beni iki kere korkuttu. Birincisi çocukların paniklemesi , İkincisi de sanki oradaki şehitler bu ülke öyle kolay kazanılmadı uyan ülkeye sahip çık der gibi işaret veriyorlardı. Bunun günlerce etkisinde kaldım.Şehitlerimizin aziz ruhları karşısında bir kez daha minnettarlıkla eğiliyorum. Ruhlarınız şad olsun. Her bir karış topraktaki kanınızda hepimizin sorumluluğu var. Yazdığınız destan hiçbir zaman hafızalardan silinmeyecek.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
-
Bir bayram daha geçti üstümden. Hem bedenim hem de zihnim çok yorgun. Daha gelmeden telaşesiyle beni ateşlere salan bayram . Ne yemek yap...
-
Dokuz günlük tatilin ardından bugün yeniden okula geldik. Geldik gelmesine de sabah büyük bir şokla karşılaştık . Dün akşam saatlerinde ba...
-
Genç kara yağız delikanlı ana kucağı Niksar’dan kalkıp İstanbul’a asker ocağına gelmiştir. Vatan görevidir ölüme deseler gözünü kırpmad...
-
Dün öğleden sonra çarşı işlerimi bir an önce bitirip eve dönme telaşıyla hızlı hızlı adımlarla dolanırken yanımdan geçen bir kadının sözler...
-
Merhaba Cafeciler. Bugün kahvemizin yanına güze bir türkü eşlik ediyor. belki ilk defa duyduyğunuz belki de aa ben biliyordum dediğiniz. ...
-
Kuşkusuz ki mutfaktaki en büyük yardımcılarımız kullandığımız araç gereçlerdir. “Alet işler el övünür” demiş büyükler. Doğrama ,kesme,par...
Öne Çıkan Yayın
Yalnızlığa Dair
Birine bağlanamayacak kadar kalabalık yalnızlıklarım var benim . Tigris
O kadar dert oluyor ki bana oralara hala gidememiş olmak. Ama bu yaza inşallah orada olacağım. Ruhları şad olsun...
YanıtlaSilHer Türk insanının görmesi gerekiyor. Umarım gidersiniz
SilRuhları şad olsun inşallah bana da nasip olur gidip görmek ayrıca bloğunuzu takibime aldım bende beklerim sevgiler....
Silumarım en kısa zamanda görürsünüz.hoşgeldiniz
Silumarım en kısa zamanda görürsünüz.hoşgeldiniz
Sil