2 Şubat 2016 Salı

Irafta Kalbur


Geçenlerde , internette gördüğüm bir fotograf , beni babamların köy anılarına doğru yolculuğa çıkardı. Gözerin fotografı çekilmiş ve bunu bilen var mı diye sorulmuş. Bayramda  köye gittiğimde gözer ve kalburun fotografını çekmiştim. Bana hatırlattığı maniyle birlikte gotografı paylaştım. Şimdilerde bu tür araç gereci hatırlayacsk insanların sayısı gün geçtikçe  azalıyor. Eskilere merakım ve babamın sayesinde kültürümüze ait değerleri hem hafızama hem de objektifime kaydetmeyi ihmal etmiyorum. Fotografın bana hatırlattığı anıya gelecek olursak ;
 Eskiden öyle televizyon , radyo yokken insanlar eğlenmek için kendilerine mutlaka bir yol bulmuşlar. Mevsimlere göre , bayramlara göre eğlenceler düzenlemişler.  Köy seyirlik oyunları binlerce yıldır Anadolu kültürünün aktarımıyla birlikte günümüze kadar uzanmıştır . Her ne kadar unutulmaya yüz tutsa da . Bunlardan birisi de genellikle hıdırellezde yapılan , ama bayramlarda da ihmal edilmeyen   genç kızların oynadıkları dünürcülük oyunudur.Ben çok küçükken bir bayramda köye gittiğimizde genç kızların  bu ve buna benzer çeşitli oyunları oynadıklarını hayal meyal hatırlıyorum. Kızlar yörenin meşhur kıyafeti olan kırmızı kadifeden yapılmış şalvar ve sim işlemeli sarka dedikleri cepkenlerini giyerler ve  Hacıbağı denilen ( bazı yörelerde hıdırlık olarak geçer ) çimenlik alanında toplanırlar. Genç kızlar arasında maniler söylenerek oynanan dünürcülük oyunu şöyledir :
   Genç kızlar iki gruba ayrılırlar ve karşılıklı elele  tutuşarak yüzyüze dururlar . Bu grubun birisi kız evi olur , diğeri de oğlan evi olur. Oğlan evi maniyle kız evine doğru yürür ve bir kız alarak geri döner. Sonra kız evi mani söyleyerek oğlan evine yürür. Kız evinde kızlar bitene kadar oyun sürer gider.
Mani şöyledir :

Irafta gözer dünür
Kızınız gözel dünür
Alırız kızı kızı da eylemen bizi

Irafta kalbur dünür 
Oğlunuz kambur dünür 
Vermeyiz kızı kızı da eyleriz sizi 

Irafta bakır dünür 
Oğlumuz  çakır dünür 
Alırız kızı kızı da Eylemen bizi 

Irafta şişler dünür 
Kızımız işler dünür 
Vermeyiz kızı kızı da Eyleriz sizi .  

Iraf : Raf Türkçe'de kelimeler r harfiyle başlamadığı için ı harfi başa getirilerek kelime Türkçeleştirilmişrir)
Gözer: Savrulmuş buğday, arpa ve nohutu taşlarından arıtmak için kullanışan büyük gözlü elek 
Kalbur:  Buğday , tahıl elemekte kullanılan daha küçük gözlü elek.
Eylemek : Oyalamak
Bakır: süt sağılmakta kullanılan bakırdan yapılmış kap , bakraç.
Çakır: açık mavi renk göz 
İşler : çalışkan 

   Şeklinde maniler sürer  gider.
Şimdilerde ne kalbur kaldı ne de onu eleyecek sarı buğdaylar. Herşey fabrikasyon , herşey makineleşti. Köy oyunları da babamın güzel anılarında , bizlere anlattıklarıyla kaldı .

31 yorum:

  1. aaa ne güzel bir kültürmüş, mani de harika emeğinize sağlık :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim , aklımda kaldığı kadarını yazabildim ancak :))

      Sil
  2. Kalburu görünce aklıma geldi. Annem çok güzel tatlısını yapar. Kalbura bastı :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ay evet nefis olur nefis , anneciğin de eminim çok güzel yapıyordur ;))

      Sil
    2. :) sana ikram edebilseydim keşke

      Sil
    3. Gönüller bir oldu mu imkansız diye bir şey yoktur . Gün gelir kesişir yolumuz. Ellerinden öperim annenin ;))

      Sil
  3. Çok güzel, kültürel bir yazı olmuş, kaleminize sağlık. Ayrıca "işler" gibi sade sözcükleri yazınızda kullanmanız büyük mutluluk benim için, bu yüzden ayrıca tebrik ederim... :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok yeşekkür ederim . Elimden geldiğince kültürel değerlerimizi anlatmaya çalışıyorum. Maniyi birebir köy ağzından aktardım . Ne güzel de sade sözcüklerle meramını anlatır Anadolu insanı

      Sil
  4. Mani çok güzel.. Daha önce duymadığım bir mani.. gelenek göreneklerimiz ne güze aslında... Unutmamalı, unutturmamalı...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu manili oyunu bizim köyün dışında bilen olduğunu sanmıyorum . Yakın çevrede de duymadım hiç

      Sil
  5. Daha önce annemden de duymuştum. O zamanlar zevkliymiş ama ben neden se bu zamanları daha çok seviyorum.

    YanıtlaSil
  6. Her yörenin kendine özgü geleneği adetleri var ve kendilerine has şiveleri. Eskilerde kalmış unutulmaya yüz tutmuş bu mani ve oyun çok hoş.

    Çok yararlı bir paylaşım olmuş teşekkürler :)

    Sevgiler

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim . Elimden geldiğince unutulanları su üstüne çıkarıyorum . Anadolu kültürü neler barındırıyor da kıymetini bilmiyoruz :)) sevgiyle

      Sil
  7. Bu tür geleneklere benim memleketimde rastlanmıyor. Anlatıldığını da duymadım. Yani bizim o taraflarda olmadığını teyit ediyorum :)
    Yazıyı okuyunca o kıyafetler, çimenlik gözümde canlandı. Mani söyleyenlerin sesleri kulaklarıma kadar geldi... Bir de farklı bir şey hatırlattı bana. Dedemden kalma bir kitabımız vardı. Dedem bir dönem öğretmenlik yapmıştı cumhuriyetin ilk yıllarında. Kitabın sayfalarını ışığa tuttuğunuzda kocaman bir ay yıldız kabartması görüyorsunuz. Her sayfada var bu ay yıldız hologramı. Kitabın kapağı yok. İçeriğinde ise köy temsilleri yer alıyor. Sizin anlattığınız tarzda manilerle desteklenmiş hikayeler, türküler bulunuyor kitabın içinde... Kitap ne zamandır görünmüyor gözüme :) Arayıp bulmalıyım :) Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ay o kitabı çok merak ettim , bulunca fotıgraflarını çekip bizimle paylaşırsanız çok mutlu olurum . Şimdi nerde öyle kitaplar , içerikleri boşaltılmış ezberci öğretimden başka işe yaramıyorlar yazık ki .

      Sil
    2. Ayrıca böyle bir dedeye sahip olduğunuz için gerçekten çok şanalısınız . Bu arada sizin yöre neresi ;))

      Sil
    3. Teşekkür ederim:) Memleket Malatya, Keban Barajı'na yakın sayılırız... Kitap ortalık yerde dolaşmasın diye hangi evde nereye kaldırdım bilmiyorum. Bulunca kesin paylaşırım. :)

      Sil
    4. Malatya'ya iki kere gittim , gelin aldık gldik. Küçük abimin eşi Malatyalı. Beğendim , hele yemeklerinize bayıldım ;))

      Sil
  8. Yaa ama ben senin bu yazılarına bayılıyoruumm :) zaten bana eskiler de nostalji de :) manisi de çok güzelmişş :)

    YanıtlaSil
  9. Köyde babaannem hala kalbur kullanıyor sanırım, un eliyor genellikle, sonra da o unla nefis köy ekmekleri yapıyor :D

    YanıtlaSil
  10. anneannem de babannem de eski maniler söyler hep.eskilerden bu tarz maniler dinlemeyi çok severim.kültürel bir yanı olunca da daha değerli oluyor tabiki..

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. O manileri bizlerle paylaşmak ister misin ;))

      Sil
    2. Hatırlasam hemen yazardım :( keşke not alsaydım hepsini...babaannemi ilk gördüğümde hepsini söyletip sesini kaydedicem.

      Sil
    3. Bunlar iyi bir belge olur. Unutulmaya yüz tutmuş değerlerimizi yaşatmak adına ;))

      Sil
  11. Ay inek şaban filmlerinden bir tablo canlandı gözümde:) Böyle gelenekler varmış sahiden demek. Şimdi teknoloji çok yoğun kullanıldığı için kimsenin canı sıkılmıyor. Koptuk iyice

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Olmaz mı daha nelr var neler . Fırsat buldukça yazacağım.

      Sil
  12. İLk kez duyuyorum, anlaşılan biz milletçe evlenmeye pek meraklıyız:)))izdivaç programlarını da düşününce bu ilginç oyuna şaşırmadım:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ee o dönemlerde 18 yaşına gelen kıza evde kalmış gözüyle bakıldığı için evlenmeye metaklı olmaları çok normal

      Sil

Öne Çıkan Yayın

Yalnızlığa Dair

Birine bağlanamayacak kadar        kalabalık yalnızlıklarım         var benim .  Tigris