Ben ilkokul sıralarındayken siyah önlük ve beyaz yakanın o asaleti ve sınıf farkını kaldıran bir örnek güzelliği vardı. Sonra mavi önlük çıktı. Nedense hiç ısınamadım maviye. Siyah daha bir başkaydı. Tıpkı karatahtanın yerini beyaza bırakması gibi. Hele ki şimdilerde her renk okul forması mevcut . Bir renk karmaşası güya renkli olmak adına yapılan ama gözü yormaktan öteye geçmeyen zevksizliklerden bir tanesi daha.
Şimdi "nerden çıktı bu önlük " diyebilirsiniz.Beni bugün okul yıllarına götüren küçük bir tokanın yaptıklarına bir bakın hele.
Her sabah annemizin misler gibi yıkadığı önlük giyilir , bembeyaz kolalı yaka takılır . Önlüğün cebine bir de mendil kondu mu tamamdır. Sıra saçlardadır. Çayın demiyle ıslatılır, özenle taranır. Sonra sıkıca iki örük yapılır ve beyaz kurdele takılır. İşte şimdi tamamdır. "Allah zihin açıklığı versin, dikkatli git, yoldan geçerken sağa sola bakmayı unutma" diye tembihte bulunmayı ihmal etmeden arkamdan annemin dualarıyla koyulurdum yola.
Saçlar ya çok kısa "alagarson"(halk dilinde aligarson) kestirilir, ya da genellikle iki örük yapılırdı. Benim soğuk memleket şartlarında sobalı evde yaşamanın dezavantajıyla hep kısacık kesilmişti saçlarım. Yaza doğru uzatırdım. O zaman işte kurdele ve tokalar takardı annem. Önlüğümüze uygun arap kızı tokalar modaydı o zamanlar. Hani siyah renkte gözleri beyaza ağzı kırmızıya boyanmış bir arap kızı başı şeklinde siyah ince lastikle kancalarından tutturulan. Bilmem hatırlar mısınız? Benim de vardı ama bir de bugün gözüm gibi sakladığım bu minik tokam vardı. Üzerinde beyaz bir kuş olan kahverengi tokamın maalesef kuşu kırıldı. Bunu annem gezmeye giderken takardı. O yüzden bana
hep güzel şeyleri hatırlatır bu minicik güzellik.
Bu minik toka ,kabul günleri demekti. Alüminyum pasta tenceresinde pişmiş sünger gibi kek, kısır , poğaça,açık çay demekti.
Babamın yatılı okul müdürü olması nedeniyle , öğrencilerinin hazırladıkları tanışma , veda geceleri demekti. Tıpkı hababam sınıfında olduğu gibi.
Yılbaşı demekti , çocukluğumun en güzel,en saf, en temiz duyguları demekti.
Velhasılı güzel günlerimin temsilcisi olarak duruyor anılarımın baş köşesindeki yerinde. Arada bir çıkarıp seviyorum, o günlere özlem duydukça. Şimdiki zaman tadımı kaçırdıkça.
Şimdi "nerden çıktı bu önlük " diyebilirsiniz.Beni bugün okul yıllarına götüren küçük bir tokanın yaptıklarına bir bakın hele.
Her sabah annemizin misler gibi yıkadığı önlük giyilir , bembeyaz kolalı yaka takılır . Önlüğün cebine bir de mendil kondu mu tamamdır. Sıra saçlardadır. Çayın demiyle ıslatılır, özenle taranır. Sonra sıkıca iki örük yapılır ve beyaz kurdele takılır. İşte şimdi tamamdır. "Allah zihin açıklığı versin, dikkatli git, yoldan geçerken sağa sola bakmayı unutma" diye tembihte bulunmayı ihmal etmeden arkamdan annemin dualarıyla koyulurdum yola.
Saçlar ya çok kısa "alagarson"(halk dilinde aligarson) kestirilir, ya da genellikle iki örük yapılırdı. Benim soğuk memleket şartlarında sobalı evde yaşamanın dezavantajıyla hep kısacık kesilmişti saçlarım. Yaza doğru uzatırdım. O zaman işte kurdele ve tokalar takardı annem. Önlüğümüze uygun arap kızı tokalar modaydı o zamanlar. Hani siyah renkte gözleri beyaza ağzı kırmızıya boyanmış bir arap kızı başı şeklinde siyah ince lastikle kancalarından tutturulan. Bilmem hatırlar mısınız? Benim de vardı ama bir de bugün gözüm gibi sakladığım bu minik tokam vardı. Üzerinde beyaz bir kuş olan kahverengi tokamın maalesef kuşu kırıldı. Bunu annem gezmeye giderken takardı. O yüzden bana
hep güzel şeyleri hatırlatır bu minicik güzellik.
Bu minik toka ,kabul günleri demekti. Alüminyum pasta tenceresinde pişmiş sünger gibi kek, kısır , poğaça,açık çay demekti.
Babamın yatılı okul müdürü olması nedeniyle , öğrencilerinin hazırladıkları tanışma , veda geceleri demekti. Tıpkı hababam sınıfında olduğu gibi.
Yılbaşı demekti , çocukluğumun en güzel,en saf, en temiz duyguları demekti.
Velhasılı güzel günlerimin temsilcisi olarak duruyor anılarımın baş köşesindeki yerinde. Arada bir çıkarıp seviyorum, o günlere özlem duydukça. Şimdiki zaman tadımı kaçırdıkça.
ben ilk mavi önlük giyenlerdenim.. bizim sınıfta siyah önlük giyen bir kız vardı;1. sınıfı 2. kez okuyordu..tabi o zamanlar sınıf tekrarı vardı şimdiki gibi bilsen de bilmesen de geçmiyordun..
YanıtlaSilAynen öyle. O günlere özlemim de ondandır
SilAnılar nasıl da değerlidir. Bazen bir toka, bazen bir defter, ya da bir fotoğraf. Bizi yıllar öncesine götürür, neler neler düşündürür.Biriktirmek o yüzden güzeldir. Anlam yüklü anıları su yüzüne çıkartır."Şimdi" ile "geçmiş" arasında eski bağları yeniden pekiştirir.
YanıtlaSilYazıyı okurken eski yılları düşündüm ben de. Ortaokul sonuna kadar saçlarım uzundu.Annemden başkasının örmesini istemezdim.
Güzel anılarla geleceğe...
Teşekkür ederim güzel yorumunz için ;)
SilEvet siyah önlük, kara tahta ne güzel günlerdi :) Tabii bol tebeşir tozu da cabası :) benimde saçlarım hep kısaydı. Çok kıvırcık ve gürdü o yüzden annem de hep kestirirdi saçlarımı talebe başı derdi kuaföre ve ben hep ağlardım. O yğzdendir ki hala saçları uzun ve güzel olanları kıskanırım. Şimdi hep uzatıyorum o günlere inat, ama çocukluğumun özlemini gidermiyor tabii. Benim pek olmadı renkli tokalarım, ama kızıma aldım renk renk, her çeşit ve hala saklıyorum onları tokasızlığımın hıncını çıkartarak. :)) yüreğinize sağlık
YanıtlaSilKıyamammm ;))
Silhiç mavi önlük giymedim siyahla mezun olanlardanım yazdıklarınızla eskiye gittim teşekkürler anıları tazeledim :)
YanıtlaSilAnılarımızın güzelliğidir , bizi bugünlerin çirkinliklerinden kurtaran ;))
SilNe kadar güzel.. Ben de önlük yakamı sakladım.. Özlemişim o günleri..
YanıtlaSilEn mutlu günlerimizdi çünkü ;))
Silbenim de ilkokuldayken mavi önlüğüm vardı fakat ortaokula geçtiğimde sarı-kırmızı bir formaya sahip oldum. ağlayarak gidiyodum okula
YanıtlaSilHahahahaha ilahi ;))
SilKolalı yakalar, o heyecan...yok sanki artık. Benimde kuşlu bir tokam vardı. Bir gün okulda saçımdan düştü bulamadım. Müdüre gidip anons yaptıralım mı dediğim de toka için anons yapılmaz kızım demişti gülerek,:)))
YanıtlaSilO zaman herşey bu kadar bol değildi ve kıymetliydi. Nerden bilsin müdür onun değerini ;)
SilMakbule hanıma ve sana katılmamak mümkün değil, minicik bir şey, bir toka bile ne kadar değerli oluyor. O Arap kızı tokaları hatırlıyorum:)))kolayı şimdiki nesil bilmez eminim:))ilkokul, ilkokul öğretmenim, Ayrancı ilkokul Hoşdere caddesi ah hiç unutamıyorum...keyifle okudum sanırım arkadaşlarımın en çok anılarını dinlemeyi, okumayı seviyorum:)
YanıtlaSilSüpersiniz ;))) arap kuzı tokam da vardı bulamadım bir türlü. Çok doğru şimdikiler kolayı bilmezler. Buharlı ütü nesili bunlar
SilBen mavi önlük giyenlerdenim:) yalnız ilkokulda toka taktığımı bilmem...şimdi düşündüm de saclarim hep kısaydı, sanırım bitlenirsem ayiklamasi kolay olsun diyeydi herhalde...bak bunu anneme soracağım:))) hoş hala saçlarımı uzatmaya kalksam sıkılır kestiririm gene:) cok guzel yazı olmuş...B loglari bu yüzden seviyorum...zaman yolculuğu yapıyorsun, günümüzü sorguluyoruz, yeni bilgiler daha neler neler...takip ettiğim ve edeceğim her B loggeri bu yüzden seviyorum.sağlıcakla sevgiyle kalın...
YanıtlaSilHahaha teşekkür ederim . Bit okullarda hala var malesef ki
SilGüzel tasvir etmişsiniz eski günleri. Her şey kötüye gidiyor, özlemlerimiz artıyor eskiye. Siyah önlük, beyaz yaka özlenir mi hiç? Özleniyor işte. Bir anlamı vardı o formanın. Zengin fakir ayrımını kaldırıyordu. Çoğu dikiş bilen annelerimiz ya da bir akrabamız dikerdi formaları. Şimdiki gibi formalarınızı şuradan alacaksınız diye birilerini zengin etme niyeti yoktu kafalarda. O günleri hatırlattığınız için teşekkürler.
YanıtlaSilEvet . Ya anneler dikerdi ya da herkesin bir terzisi olurdu. Nerde öyle hazır almak. Anne diker örer giydirirdi.
Silİyi ki, toka özleminiz olmuş. Yoksa ben sizi bir hanımefendi değilde bir beyefendi olarak bilecektim.:) Bugün sizden yine bir çok şeyler öğrendim. Siyah önlük ve beyaz yaka benim eğim döneminde yer tutmuştur. Belki de en çok o zamanlar o giymiş olduğum siyah önlüğü severim. Siyahla fazla ilgi duymadığım halde o siyah önlük çok farklıydı.
YanıtlaSilHahahaha ilahi. :)))
SilBende mavi önlük giyenlerdenim :) Ortaokuldayken tek parça lacivert elbise giyerdik ve çok severdim. Şimdi yazıyı okuyunca geçmiş geldi gözümün önüne ^-^
YanıtlaSilGözde'nin Blog Günlüğü
Hehehehe ;))
SilTigris'im.Siyah önlük ve beyaz kolalı yaka.O önlüklerimizle ders heyecanları,teneffüslerde okulun dışına kaçmalarımız , öyle güzel günlerimi hatırlattın ki bana.Çok güzel anılarım vardır,o günlere ve yaşadığımız şehre dair.Anılarımı düşünerek uyuyacağım bu gece,sırf vatanıma üzülmeyi dinlendirmek ve şehit haberleri almamak için dua ederek.Kalemine sağlık kızım.Sevgilerimle.Ece ablan.Huzur dolu geceler ve günler dileklerimle canım.Sevgiler.Ece ablan:))
YanıtlaSilCanım Ece Ablacım. Umutlu yarınlar bizimle olsun. Sevgiyle..
SilNe iyi etmişsiniz saklayarak. Benim annem sağ olsun hiçbir şeyi tutmaz. O günlerden hiçbir şey kalmadı:(
YanıtlaSilAhh küçük bir anı olmalı o günleri anımsatan
SilDİKKAT MİMLENDİN !! :D
YanıtlaSilEn kısa zamanda cevaplayacağım canım ;)
SilSiyah önlük kara tahta çocuklarıydık bir zamanlar Saçlar uzun ve iki pelik.sobalı evler.Çocukluğum neredesin? Bir masal ol. Çık karşıma.Torunum ile çocukluğum konuşsun.
YanıtlaSilAhhh ahhhh , her geçen gün eskiye duyduğumuz özlem kat be kat artıyor
SilKüçük bir toka sizi götürmüş çocukluğunuza, sizde neni götürdünüz. Ahh ahh diyesim geldi. Hisler neredeyse hep aynı eskiye özlem. Siyah önlük benim de favorimdir. Maviler bana da itici gelmişti. Hele pazartesi sabahları o önlük mis gibi olurdu. Bembeyaz çeşit çeşit dantel yakam vardı. Çok modaydı o zamanlar çoğu yakalık örerdi çocuğuna. Bembeyaz mendilin üzerinde tırnak kontrolü yapılırdı. Hey gidi günler hey. Çok teşekkürler paylaşım için yazınıza anlatım tarzınıza bayıldım. İçten, sıcacık bir yaz sandık kokan hatıralar için teşekkürler...
YanıtlaSilÇok yeşekkür edrrim . Eski başka bir güzeldi . Şimdi hiçbir şey tad vermiyor
SilHatırlar, bir anda alıp götürüyorlar insanı. Benim önlüğüm maviydi. İlkokul 1 den 5'e kadar hep aynı önlüğü giydim. Büyük alınırdı eskiden, ilkokulu çıkartsın diye. Sonra önlüğümü, ihtiyacı olan kuzenime ödünç verdik, o da kullandı, ilkokul bitince geri vereceklerdi, hatıra olarak saklamak istiyordum çünkü. Vermediler, isteyemedim de. İçimde kalmış. Ama annemin elleriyle ördüğü dantel yakalarım ve beyaz kurdalem hala durur.
YanıtlaSilNe güzel günlerimizdi o günler. Hafızamıza yer etmiş güzel anlar kaldı hatıra olarak
Sildaha bugün işyerinde konuştuk önlüklü hallerimizi o pazar günü tüm gün boyunca annelerimizin önlükleri yıkayıp ütülemelerini hele de o beyaz çeşit çeşit yakaları özenle düzenlemelerini.. ahh bu yazıyı da üzerine okudum şimdi.. benim buaralar bol bol çocukluğuma gidesim var demek ki :)
YanıtlaSilBurada çocukluğunuza dair başka izler de vardır mutlaka . Nostaljiyi çok sevdiğimden geçmişten gelen objelerin bendeki yansımalarını kaleme alıyorum
Sil