Çok Uzakta Bir Gemi

Gün usul usul akşama kavuşuyor. Yine pazar ve yine çok sıkıcı.

Pazar günlerini oldum olası sevemedim. Ne yaman çelişkidir, bir pazar günü gözlerimi dünyaya açmışlığım.

Yazın yakıcı güneşi sularla buluşurken, serinliğini yüzümde hissettiren tatlı rüzgarı da olmasa hiç çekilecek gün değil. 

Tigris'in güncesinde payına düşen bir gemi, umutlarını yüzdürdüğü hayal ülkesindeki küçük gemi.

Bir boş vermişlik sarmış bütün benliğimi. Ben kimim, nerdeyim, nedensiz soru yumakları boğazımda düğümlenmiş.

Başımı alıp giderim hayallerimde, kötülere yer vermem o güzel hülyalarımda, ama gözlerimi açınca acıtır yüreğimi bir ses, bir fısıltı dünden kalan. 

Sahi nedendir, insanın kendini bu kadar yiyip bitirdiği, çift okeye dönen dünyanın bu kadar acizliği?

Gün akşama kavuşuyor, benimse hayallerimin saklandıkları eski sandıktan çıkma vaktidir artık. 

Bir sırça köşk,  içinde bir yaralı serçe uçmaya korkuyor, özgürlüğüne uçmaya güç yetiremiyor. 

Bir küçük gemi ufukta görünüyor. Puslu hayallerin arasından usulca süzülüyor , gelme diyemiyor, git hiç diyemiyor. 

Umudun kanadına  sımsıkı tutunmuş, bu yürek biliyor çok iyi biliyor ...

Sessizliğin çığlığından sağır olmuş yürek, hiçbir zaman duyamayacak kadar yakınında ,çok yakınında.

Nedensiz midir hep batan güneşin sonunda, lacivertin en koyusuna ulaşan gümüş kürenin koynunda sakladığı göz yaşları.

Ama artık düşünmek istemiyorum. Ne bu anı ,ne de vazgeçmişliğimin üstüme serdiği paslı çuvalı

Bir gemi çok uzakta,ha geldi ha gelecek.

Sorularımın cevaplarını gizleyen hain zaman, nedir benle hesabın?

  Senin de var bir alacağın.

Son bir nefes ki o da sende saklı.