10 Aralık ilk Türk Kadın Mitingi

30 Ekim 1918 de imzalanan Mondros Mütarekesi'ne göre ülkemizin her yeri düşman güçler tarafından işgal edilmiş, Türk Milleti insanlık tarihinin en ağır mezalimi ile karşı karşıya kalmış, evleri yıkılmış ırz ve namusları ayaklar altına alınmıştır. Mustafa Kemal'in 19 Mayıs 1919'da Samsun'a ayak basmasıyla birlikte başlayan kurtuluş mücadelesine, hiç işgal görmediği halde en çok destek veren illerin başında Kastamonu gelmektedir. Anadolu'da kurulan Müdafai Hukuk Cemiyetleri, Kuvai Milliye ruhuyla ülkenin kurtuluşunda önemli rol oynamıştır. Kastamonu halkı da bu ruhu sonuna kadar benimsemiş, Halime Kaptan'ı , Şehit Şerife Bacı'larıyla kadın erkek cephe önünde ve gerisinde bir olmuşlardır. Kastamonu'lu Kadınlar ülkede yaşana vahşeti protesto etmek için 10 Aralık 1919'da İlk Türk Kadın Mitingi'ni de düzenlemeleri ile tarihe altın harflerle adlarını yazdırmışlardır.
   Kastamonu Kız Muallim Mektebi bahçesinde toplanan 3000 'den fazla Kastamonu'lu kadın ülkemizin işgalini  yapılan insanlık dışı vahşeti şiddetle protesto etmişlerdir. Mitingi Tertip komitesinde;
1- Zekiye Hanım ( Polis Müdürü Halil Bey'in eşi)
2-Kamuran Hanım ( Defterdar Ferit Bey'in eşi)
3-Saime Hanım ( Sağlık Müdürü Ferruh Bey'in eşi)
4-Bedriye Hanım (Maarif Müdürü Talat Bey'in eşi)
5- Münire Hanım ( Vilayet Mektupçusu Fuad Bey'in eşi)
6- Refika Hanım ( Fırka Kumandanı Miralay Osman Bey'in kızı)
7- Neyyire Hanım ( Reji Müdürü Ömer Bey'in Kızı )Görev alan kadınlardı.
 Mitingde tertip komitesi başkanı olarak Zekiye Hanım ve okul müdiresi, müdür yardımcısı hanımlar birer konuşma yapmışlardır.
Zekiye Hanım konuşmasında şunları söylemiştir.

"Kardeşler, hemşireler!

Daha bir sene evvel kırmızı rengi ile başımızda dalgalanan ulu sancağımız, görüyorsunuz ki siyahlara, matemlere büründü. Muharebe meydanlarında vatan ve din uğrunda binlerce evlâdımızı gömdükten sonra; haktan, adaletten bahseden Avrupalıların, bir seneden beri, yenildik diye başımıza açmadıkları felâket kalmadı.

Haktan en çok bahsedenler, haksızlığın en büyüğünü yaptılar. Daha dün bizim gibi refah ve saadeti; evi, barkı olan İzmir’deki dindaşlarımız, beyaz saçlı kadınlarımız, kundaktaki yavrularımız Yunanlıların süngüsünden geçti. Her tarafı yüksek minarelerinden beş vakitte ism-i celâlullah bağırdan Adanamız, Antalyamız ve en nihayet güzel Ayıntab, Maraş, Urfamız elimizden alınmak isteniyor

Hanımlar!

Büyük felâketlerimiz önünde evlâtlarımızın, kardeşlerimizin kanıyla suladığımız yurtlarımızın işgaline, kardeşlerimizin felâketine susacak mıyız?

Hayır hanımefendiler! Mağlubuz, silâhımız yok, fakat göğsümüzde imanımız, bütün dünyayı halkeden Allahımız var.

İşte biz de imanımıza ve Allahımıza istinaden haksızlara haksızlıklarını yüzlerine vurur ve cihan huzurunda ilân ettikleri adaleti taleb ederiz.

Hanımlar!

Biz, dünyayı kanlara boğan, insanları tavuklar gibi boğazlayan erkeklere müracaat edecek değiliz.

Bizim gibi şefkatle, merhametle düşündüklerine şüphe etmediğimiz İtilâf devletlerinin büyük kadınlarına müracaat edecek ve birer telgrafla, bize yapılan haksızlıkları yazacak ve anlatacağız. Eğer onlar da hakkımızı teslim etmezlerse, evlâtlarımızın kanlarına kendi kanımızı karıştırarak erkeklerimizle bir safta, dinimiz ve istiklâlimiz için ölecek; haksızlara, zalimlere tarihin lanetlerini terkederek şehâmetle öleceğiz” .

Basına yansıyan miting kararları aynen şu şekildedir:

1. Mütarekeden beri memleketimizin uğradığı haksızlıkların tamiri esbabının istiklâli için icâbedenlere irâdât-ı seniyelerinin şerefsüdûr ve sünûh buyurulması istirhamına dair zât-ı akdes-i hilâfetpenâhiye bir arîza-i telgrafıye keşidesi.

2. Hukuk-ı meşrûamızın teminine delâlet buyurmaları zımnında İngiltere ve İtalya kraliçeleri hazerâtıyla Madam Wilson ve Madam Puankara’ya telgraflar keşidesi.

3. İşbu telgrafların birer suretlerinin matbuat-ı Osmaniyye ve ecnebiyye ile İtilâf devletleri mümessillerine tebliği istirhamına dair sadâret-i uzmâya bir telgraf keşidesi .

Mitingde alınan bu kararlar doğrultusunda; padişaha ve sadrazama telgraflar çekilmiş ve bilgi verilmiştir. Ayrıca ABD Başkanı Wilson ile Fransa Cumhurbaşkanı Puankara’nın eşine ve İngiltere Kraliçesine birer telgraf gönderilmiş ve işgaller kınanmıştır.
Not:Resimler Alıntıdır.