Ateş Dikenleri Meyvede

Ateş Dikeni 

Selam güzel insanlar,
Yoğun tempolu bir Eylülü geride bıraktık, Ekim de hızından bir şey kaybetmemek için elinden geleni ardına koymuyor.
Ne zaman sabah  ve ne zaman gece oluyor anlamıyorum.

Okul çıkışlarında havanın tatlı serinliğini yüzümde daha fazla hissetmek için yürüyerek eve geliyorum.

Ağaçlar da olmasa hangi mevsimde olduğumuzu da anımsayamayacağım.

At kestaneleri, cevizler yolumu dört gözle bekleyen dostlarım, her akşam üstü dalından koparak ayaklarımın ucuna düşüyorlar. Bir tanesini alıp usulca cebimde saklıyorum. Bana sonbaharın güzel anlarını hatırlatsınlar diye.

Yapraklar da başladı dökülmeye. Hele o komşu  bahçenin ayvaları... Eskilerin deyimiyle bu sene kış çok  çetin geçeceğe benzer, küçük ağaç ayvadan yıkılıyor.

Bir de ateş dikenleri meyvede.

Güneş ışığında daha bir turuncu. Doğa salkım , salkım takmış turuncu küpelerini, sarıyla uyumlu, küf yeşili desenli fistanıyla. 

Sonbahar başka bir güzel, hayat herşeye rağmen yaşamaya değer.

Bir dalın bile size söyleyeceği o kadar çok hikaye var ki duymayı görmeyi bilirsek eğer.