Anadolu'mda Bir Kadın

Şehit Şerife Bacı KASTAMONU

O da diğer Anadolu kadınları gibi 16 yaşında, daha çocuk denilecek yaşta, Seydiler'in Satı köyünden bir erkekle dünya evine girmişti. Bahtsızlık yakasını bir türlü bırakmıyordu. Kınası solmadan eri savaşmak için cepheye çağrılmış 6 ay sonra da Çanakkale'den ölüm tezkeresi gelmişti. Köy yerinde dul olmak ayıplanacak, tehlikeli bir durumdu. Onu  zaman kaybetmeden asker gazisi olan Topal Yusuf'la evlendirdiler.
   Üç yıl sonra da dünyalar güzeli bebeği Elif'i kucağına aldı. Çalışkandı her işe koşardı. Kocasının bir köşede oturmak zorunda olması, onun erkek işini de yapması için en büyük nedendi. Elif'e fazlasıyla yeten sütü onun yetim bebelerin süt anası da yapmıştı. Zor günlerdi. İnsanlar yoksuldu, savaş kapıdaydı.
   Bir akşam üstü köyde tellal bağırdı." Ey ahali duyduk duymadık demeyin, her haneden bir kağnı İnebolu'ya yük taşımak üzere gidecektir." Tellal ısrarla bağırıyordu. Bu işte bir gariplik vardı. Demek ki olağan üstü bir durum vardı.
   1921 yılının son günleriydi, kara kış elinden geleni yapmış bütün yolları kapatmıştı. Topal Yusuf'un yerine  kendi koştu öküzlerini kağnısına. Elif'ini de bağladı sırtına. İnebolu'ya doğru çıktı yola. Mustafa Kemal Paşa " Gözüm cephede kulağım İnebolu'da" diyordu. İnebolu limanında kağnılar sıralanmış, cephaneler yükleniyordu. O da aldı yükünü Bismillah'la koyuldu yola. Kar şiddetini artırmış geçit vermiyordu, karla karışmış çamurlu yollar. Baktı ki top mermileri ıslanacak, yavrusunu sırtından indirdi, top mermilerinin içinde yer yaptı. Tek örtüsü olan yün yorganını bebesinin ve mermilerin üzerine örttü.
   Kara öküz yorgundu, cılızdı, hastaydı. Zaten buraya kadar da Sarı öküz getirmişti kağnıyı.  Kağnıdan indi, bir yandan dualar edip bir yandan da kara öküzün başını okşuyor yalvarıyordu. " Kulun köpeğin olayım hadi kara öküz, cepheye, zamanında yetişmek gerek." Kara öküz biraz ayaklanıyorsa biraz sonra yine yıkılıyordu. Kar durmuş ama soğuk iyiden iyiye bastırmıştı. Elif uyuyordu. O uyanmadan Kastamonu'ya varabilse gerisi Allah kerim'di.
   Soğuğun etkisini yavaş yavaş vücudunda hissediyor elleri ayakları uyuşuyordu.Elif uyuyordu. Kastamonu'ya kadar uyusaydı bari. Gittikçe uzaklaşan kağnı gıcırtıları belli belirsiz duyuluyordu. Elif'i uyanmış çığlık çığlığa ağlıyordu. Ama  anası taş kesilmiş kağnı üzerine kapaklanmıştı .
   Kastamonu kışlası yakınlarındaki kimsesiz kağnıyı farkeden görevliler yanına yaklaştıklarında acıklı manzarayla karşılaştılar. Kağnı üzerinde kapaklanmış kalmış bu genç kadını kaldırdıklarında , boğuk bir ağlama sesi duydular. Yorganın arasından açlıktan ve ağlamaktan bitkin düşmüş  Elif'i bulup çıkardılar.

   Top mermilerini ve bebesini korumak için kendini feda eden bu Anadolu Kadını Şerife Bacı'dan başkası değildi.

   Türk Milleti ona olan minnettarlığını göstermek için Kastamonu'da adını okullarda, cadde ve sokaklarda yaşatmaya devam ediyor. Bir gün yolunuz Kastamonu'ya düşerse valilik önünde sizi önce  Şehit Şerife  Bacı  selamlar. Bu ülkenin öyle kolay kolay alınmadığını , bugünler için canını hiç korkmadan feda ettiğini haykırırcasına.

   Fazıl Hüsnü Dağlarca'nın "Mustafa Kemal'in Kağnısı" Şehit Bacı'nın kağnısıdır bilesiniz.