12 Nisan 2015 Pazar
Pencere önü sakinleri
Dün sabah erkenden kalktım,camları açıp güneşin enerjisini içimde hissetmek istedim. Perdeyi kaldırdım ki bir de ne göreyim. Benim minik bahçeme kiracılar taşınmış. Perdeyi usulca kapatmak zorunda kaldım. Bir kaç yıl öncesinde olduğu gibi anne güvercin yuva yapmış .Yavrular çıkıp da uçmayı öğrenene kadar bu cam açılmayacak , hatta perde kımıldatılmayacak bile .Küçükken yaz tatillerim anneannemlerin üç katlı ahşap evinde geçerdi. Çatı katını kendilerine yuva edinmiş güvercinleri her gördüğümde anneannem" aman yavrum sakın yuvalarını bozma " diye tembihte bulunurdu. Çocuk aklımla onları korkutmamak için elimden geleni yapardım. Şimdi o günleri yeniden yaşar gibi , anneannemin kulağıma küpe sözünü hiç unutmadan bebek güvercinlerimi ve onların uçtuğu günü görmeyi umutla bekleyeceğim .
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
-
Bir bayram daha geçti üstümden. Hem bedenim hem de zihnim çok yorgun. Daha gelmeden telaşesiyle beni ateşlere salan bayram . Ne yemek yap...
-
Dokuz günlük tatilin ardından bugün yeniden okula geldik. Geldik gelmesine de sabah büyük bir şokla karşılaştık . Dün akşam saatlerinde ba...
-
Genç kara yağız delikanlı ana kucağı Niksar’dan kalkıp İstanbul’a asker ocağına gelmiştir. Vatan görevidir ölüme deseler gözünü kırpmad...
-
Dün öğleden sonra çarşı işlerimi bir an önce bitirip eve dönme telaşıyla hızlı hızlı adımlarla dolanırken yanımdan geçen bir kadının sözler...
-
Kuşkusuz ki mutfaktaki en büyük yardımcılarımız kullandığımız araç gereçlerdir. “Alet işler el övünür” demiş büyükler. Doğrama ,kesme,par...
-
Merhaba Cafeciler. Bugün kahvemizin yanına güze bir türkü eşlik ediyor. belki ilk defa duyduyğunuz belki de aa ben biliyordum dediğiniz. ...
Öne Çıkan Yayın
Yalnızlığa Dair
Birine bağlanamayacak kadar kalabalık yalnızlıklarım var benim . Tigris
Ay ne güzel kiracı bunlar... Yavruları da fotolayın olur mu...)
YanıtlaSilHele bir çıksınlar , fotograflarını çekmez miyim :))
SilAyy yumurtlamIş anne güvercin yirim ben onları :)
YanıtlaSilYaa kaçınılmaz son
Silküçükken büyüklerimiz hep tembihlerdi kuş yuvası görürsen bozma derdi anlamazdık nedenini, ama şimdi merhamet eseri olduğunu anlıyorum. İnsanı insan yapan hoş bir şey. :) Blogunuzda böyle güzel şeyler güzel.
YanıtlaSilbende blog yazarıyım. Beklerim : http://arslanyusuf.blogspot.com.tr/