Eskiden mevsim şeritlerinin ya da takvimlerin ne güzel resimleri olurdu. Hele yabancı takvimlerin resimlerine bayılırdım. Her mevsimin her ayın özelliğine uygun resimler bir masal kitabının sayfalarında kayboluyormuşsunuz hissini verirdi. Nedense sonbahar mevsiminde kullanılan resimlerdeki renk cümbüşü beni içine çeker o manzaradaki yerimi alırdım. Sarının , kırmızının , turuncunun binbir tonunda küçük bir çiftlik evi. Balkonunda sallanan sandalyede üzerinde uyuyakalmış bir kedi. Bahçesinde yaprakları dökülmeye başlamış ağaçlara kurulmuş salıncak . Korkuluk ve ayçiçekleri ,küçük bir at arabasına sıralanmış bal kabakları , elma , ayva , nar , kestane , ceviz sepetleri . Çitin kenarına yığılmış saman balyaları . Geçenlerde çektirdiğim bu resim beni sonbahar manzaralı resimlerde yeniden yolculuğa çıkardı. Samanlıkta iğne ararcasına çocukluk günlerimi bir daha yaşayamayacak olmam ve hazanın hazinliğinde poz verdim kameraya. İçimdeki çocuktu el sallayan o günlere.
Yazınız beni sadece fotoğraflardan tanıdığım Bolu Yedigöller'e ve Atatürk Arberotum'una götürdü. Sonbaharda özellikle ekim kasım aylarında sarı ve kırmızı renklerin her tonuna rastlayabilisiniz oralarda... Büyükşehirlerde yaşayınca böyle oluyor galiba fotoğraflar özlem çektirtiyor doğaya...
YanıtlaSilSonbaharın renkleri bende masal dünyasının kapılarını aralarken size Anadolumun en güzel renklerini sunmuş ne güzel. Anadoluda doya doya yaşadığım dört sonbahar Ilgazın bütün ihtişamını vurgular nitelikte renk cümbüşü olarak hafızamdan silinmedi yıllardır.
SilO takvimler evimizin en güzel süsleriydi.. Bir sene boyunca duvarımızı süslerdi ve hiç sıkılmazdık o resme bakmaktan.. Rahmetli babam yıl başı günü küçük bir çerez torbası ve bir de yeni yılın takvimi ile gelirdi eve. Annem de mercimek çorbası kaynatırdı. Yarım gün olan okuldan erken dönüp sobanın yanında yeni yıl coşkusu ile birlikte bir de takvim yapraklarını ardarda çevirirdim. Küçük şeylerden büyük mutluluklar yaşadığımız yıllardı onlar... Şimdiyse akıp giden zamana rağmen insanlar ellerindeki büyük şeylerden küçücük bir mutluluk bile çıkaramaz duruma geldi.
YanıtlaSilOda kokusu, spreyler falan da yoktu. Sobanın üstüne birkaç portakal kabuğu parçası attık mı tamamdır. İnsanın ciğerine kadar işlerdi huzur.:)
Sayenizde o güzel yıllara bi gidip geldim..:) Teşekkürler..
Geçmişe yaptığım yolculukta ne güzel ki yalnız değilim , takvimlerin yeni yılların bende de unutulmaz anıları var . Başka bir yazıda anlatılmak üzere.
SilÇocukken ben de o takvimlere bakıp hayallere dalardım; uzaklara gitme isteği doğardı içime.
YanıtlaSilNe güzel siz de bizdensiniz
SilNe güzel çıkmışsın öyle :)
YanıtlaSilUtandırma beni şekercim 🙈🙈
SilMerhabalar bende bloğunu iadeyi ziyarete geldim. Bundan sonra bende bloğunun takipçisiyim.
YanıtlaSilsevgiler...
Hoşgeldiniz beni mutlu ettiniz
Silbi de su cumlelerin agzindan, kaleminden siir gibi dokulmesi benim en bi sevdigim
YanıtlaSilÇok çok mutlu oldum beğenmene çok çok öpüyorum sevgili Sultan ;)
SilBir de ben ne yapardım biliyormusunuz takvimin yapraklarında sevdiğim beğendiğim manzara ,kedi, çocuk resimlerinin sayfalarını biriktiridim yıllar yıllar sonra yer kaplıyor diye istemeyerekte olsa hepsini imha ettim ..Kışta doğmuş olmama rağmen pek sevmem sonbaharı da kışıda :) resminiz de çok cicisiniz gülen yüzünüz solmasın sevgiler .
YanıtlaSilAnnem çok sever takvim resimlerini keser bir yerlere asar. Ben de kış mevsiminde doğmuşum . Ama sonbaharın renkleri beni çok büyüler. Çok teşekkür ederim beni mahçup ettiniz ;)
SilHoş ve özlem dolu bir yazı olmuş anlayabildiğim kadarıyla :)
YanıtlaSilKesinlikle çocukluğumun en güzel günleine duyduğum özlem
SilNe güzel gülmüşsün :) Daim olsun gülüşlerin :)
YanıtlaSilTeşekkür ederim canım . Hep gülelim emii
Sil