9 Mayıs 2019 Perşembe

İstiridye'den Eski Ramazanlar #MİM'i #

Merhaba yeni gün merhaba dostlar
 İnsanlığın yıl içinde kendine  göre kutsi değeri olan günler vardır . Müslüman aleminin de en değerli  günleri  Ramazan Ayı'dır
Sevgili İstiridye Avcısı Ramazanla ilgili güzel bir mim başlatmış ve beni de davet etmiş.
Başlattığı mimi okumak isterseniz .yazısı burada İstiridye Avcısı
Kendisine teşekkürlerimi sunuyorum ve hemen  sorulara geçiyorum.
Ramazan Pidesi

1- Ramazan'ı bir hediye paketine benzetirsek sizin için  nasıl bir hediye paketi olurdu ? içinde sizin için neler olurdu ?
     Ramazan,  çok ince düşünülüp nefsin sadece yeme içme değil her türlü kötülükten de uzak durmak gerektiğine inandığım bir aydır.
      Gerçek manasını kavrayabildiğimizde kendisi başlı başına bir hediyedir.
       Son yıllarda rahatsızlığım nedeniyle oruç tutamasam da Ramazan'ın ruhuna uygun olarak kendime dönerim ve nefsimin yaptığı yanlışları sorgularım ve bir daha yapmamak için gerekli dersleri çıkarırım.
       Ramazan benim gözümde göz kamaştırıcı ışıklı bir paket olarak gelirdi.
       Paketin içinden insanlığımızın gerekliliğini hatırlatan sevgi, saygı, hoşgörü, merhamet,çıkar.

2- Ramazan'la ilgili hatırladığınız en net anınız hangisidir? Size kazandırdığı hislerle birlikte anlatır mısınız ?
          Ramazan'la ilgili hatırladığım en net anı rahmetli babam ve abilerimle oturduğumuz ailemizin bir arada olduğu o en güzel günlerle dolu iftar sofralarıdır. Annemin yaptığı nefis yemeklere karışan sıcak pidenin kokusunda son beş dakikanın sabırsızlıkla beklendiği o mutlu ve huzurlu günler.
          En çok da salatanın üstüne konan ve zeytinyağının pırıl ğprıl parlattığı zeytin tanesiyle açılan orucun damakta bıraktığı huzurlu tad.
            Şimdilerde ne o tadın  ne de babamın bir daha o sofrada olamayacağını bilmenin hüznü.
       
3- Çocukluğunuzdaki Ramazan ve şimdiki yaşadığınız Ramazan arasındaki en belirgin farklar sizce nelerdir ?

         Nerde o eski Ramazanlar büyüklerimiz söylerdi de of yaaa der kızardık. Şimdilerde ben dilime doladım nerde sahi diye?
       
          Birlik beraberlik paylaşma merhamet duygularıyla çevrili çocukluğumun ramazanlarından, buram buram riya, gösteriş, bencillik kokan ramazanlara o kadar çok şey değişti ki?
     
          Açın halinden anlamak için tutulan oruçları , kendi açlığı olarak algılayıp ziyafet sofralarına dönüşen iftar masalarında tıksırıncaya kadar yer içerken hepten unutulması Ramazanın ruhuna ters şeylerle karşılaşmak eskiyle yeni Ramazan arasındaki uçurumun gitgide büyümesine sebep olduğunu düşünüyorum.
           Hangi birisini anlatayım ?
         Mütevazi İftar sofralarına bir misafir gelsin diye dua eden büyüklerimizle dolu çocukluğumuzdaki Ramazanlardan, kimse kusura bakmasın  iftar sofrası diyemeyeceğim  davet sofralarındaki  yemekleri  tıka basa yiyip sonra da beğenmeyip de arkadan yapılan dedikodularla   dolu bugünün ramazanlarına.
           Oruç tutmayanların dışarıda kimsenin gözü önünde su dahi içmediği eski günlerden  Bugün de böyle olsun diye sosyal medya hesaplarından gözümüze sokulan ziyafet sofralarına. Çok şeyleri kaybettik .
          Gerçek ihtiyaç sahiplerinin hakkını yiyip hep bana hep banacıların Ramazan'ı ne kadar kavradığı konusunda şaşkınlığım her geçen gün daha da artıyor.
           Her şeyde olduğu gibi Ramazanın da ruhunu yok ettik.
         Kutsal bir ayı yeme içme ayına çevirdik. yardımlaşma, paylaşma duygularını sosyal medyadan iki satır acıma duygusu yazmak sandık.   Daha çok resim, hep ben hep ben dedik. Oruçlu olmayı ayrıcalık sanıp kalpleri kırdık döktük. hatta ve hatta oruç tutmayanlara hesap sorduk, dışladık.
          Adına Ramazan dedik ama içini boşalttık, talan ettik.

      Bir mimin de sonuna geldik. Biraz buruk cevaplı mim oldu.
      Geleneği bozmayalım görevi paslayalım bakalım kimlere ?

Bir Yıldızın Hikayesi
Yaşamdan Yazılar
Beyda'ının Kitaplığı





56 yorum:

  1. Aileyle hep beraber sofraların tadı bi başka. Mutluluğunu çok iyi anlıyorum. Mim için teşekkürler Tigris.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Nerde o eski günler
      Sen de görevini yap bir an önce

      Sil
  2. Çok güzel bir yazı olmuş, ben de sizin gibi aile üyeleri ile birlikte yapılan iftarları hiç unutamıyorum. Çok teşekkürler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok sağolun . Ben teşekkür ederim . Nerde o güzel anlar ahhh

      Sil
  3. Canım çok güzel kaleme almışsın duygularını. Katılmamak elde değil. Beni de mimlemişsin. Çokkkkk teşekkür ederim. İnşallah en kısa zamanda yapacağım. Sevgiler selamlar 😍🌷🤚

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ben teşekkür ederim canım. Sana sözüm vardı ilk mimde hatırlarsan .
      Ahh o günler geri gelse

      Sil
    2. Hatırlamaz olur muyum hiç :))

      Sil
  4. Pek çok duygu ve davranışta ortak noktalarda buluşuyoruz... Ben de mimlenmiştim. çok gecikmeden doldurmak istiyorum.
    Sevgiyle.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim. Aynı dönemlerden geçtiğimiz için aynı duyguları hissediyoruz

      Sil
  5. Lokantaya gidiyorsun, iftar menüsü diye bir şey çıkartıyorlar, onda birini yiyebiliyorsun, gerisi çöp. Eee nerde kaldı benim tuttuğum orucun manası?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. O da ayrı bir boyut. Bunca insan bir lokma bulamazken , oruç manası bilinerek tutulmalı.

      Sil
  6. Şekle takılıp,özü kaybettik sanki :(

    YanıtlaSil
  7. ne kadar güzel yazmışsın.. gerçekten tüm güzel değerlerimizi yitirdik ne yazık ki 😞 yüreğine sağlık güzel öğretmenin sevgiler hayırlı Ramazanlar olsun inşallah ❤❤

    YanıtlaSil
  8. Harikulade cevaplar olmuş. Aynı şeyleri düşünüyorum sizinle. Kaleminzie sağlık hayırlı ramazanlar...:)

    YanıtlaSil
  9. Harika kaleme almışsın sevgili Tigris. İyi ki sana mim etmişim şu mimceğizimi. Ama seni biraz hüzğnlendirmişim sanki. Gel gör ki Ramazan denince benim de aklımda hep çocukluğumdaki aile birliği içindeki sahurlar iftarlar geliyor. Annecim gittiği için hemen hüzünleniyorum ben de. Sanırım kaçınılmaz şey bu. Neysem cevapların özellikle son kısmını tebrik ederim. Günümüz tablosunu çok net gözlemlemişsin. Ben de iftar sofraları diyemiyorum o sofralara maalesef. Dilerim özü kavramayı başarırız günün birinde. Yüreğine sağlık blogcanım. İyi ki tanıdım bloğunu. Yüreğine sağlık :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. ahh çok teşekkür ederim canım. Ben de seni tanıdığım için çok mutluyum.
      Yıllar geçtikçe eski günler daha da hüzün veriyor yaşlanıyorum sanırım

      Sil
  10. Günden güne içimiz boşalıyor. Duygular farklılaşıyor, bunları yapan da biz insanlar oysaki Ramazan ayının feyzi, bereketi hiç bir yerde yok... Başka bir yer de başka bir şey aramaya da gerek yok.
    Selam ve dualarımla...

    YanıtlaSil
  11. Çok haklı noktalar değinmişsin.Bu ay ve memleketin durumu gereği her ay israftan kaçınmamız gerekiyor.
    Sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. maalesef en çok israf da bu ayda yapılıyor

      Sil
  12. Yazınla hislerime tercüman olmuşsun canım . Kalemine sağlık .

    YanıtlaSil
  13. Çok güzel samimi cevaplar olmuş istirdye benide mimlemiş bakalım bir ara bende doldurmaya çalışacağım. Eskiden insanlar daha samimi daha içten daha hoş görülü daha samimi idi değişen ramazanlar değil bence insanlar emeğinize sağlık saygılar.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim merakla bekliyorum cevaplarınızı , yaptığınızda bana haber verin bazen gözümden kaçıyor

      Sil
  14. Çok güzel yazmissin canim. Keyifli bir Ramazan ayi ve huzurlu bir bayram olsun 😍

    YanıtlaSil
  15. Sosyal medya çıktı mertlik bozuldu. Ramazanın ruhunu da kaybettik maalesef. Üzülüyorum. Güzel bir mimdi. Teşekkür ederiz :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok doğru . İnsanımız da hemen hazırmış bozulmaya
      Ben teşekkür ederim

      Sil
  16. Sağol canım. Yapacağım bu mimi.
    Keşke eski ramazanlarda olabilseydik :(

    YanıtlaSil
  17. Çok duygulanarak okudum :( Sahi nerede eski ramazanlar?

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim . Ben de çok arıyorum yok yok yok

      Sil
  18. Sevgi, saygı, hoşgörü ve merhabet, en güzel anlatım bu olsa gerek. Önce saygımızı kaybettik, sonra sevgimizi, ardından hoşgörümüzü ve nihayetinde merhametimizi. Sevgisiz toplum nasıl birleşir tekrar, çok yıprandık çok, çok değer kaybettik hayatlarımızdan. Aynı hisleri, aynı özlemleri yaşıyoruz her birimiz.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu yorumda Çok da güzel açıklanır.
      Hislerimiz aynı çünkü aynı yaşanmışlıklara sahibiz

      Sil
  19. Okuduğum en detaylı ve en güzel mimdi canım. Üstüne ne yazılır ki? Sevgiyle kucaklıyorum seni Tigris'im...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ece Ablacım hoşgeldiniz.
      Çok teşekkür ederim.
      Ellerinizden öpüyorum

      Sil
  20. Merhaba Tigris Hanım. Ne kadar doğru anlatmışsınız. Ramazandan anlaşılan şey maalesef, tüm gün oruç tutup akşam iki üç kişilik yemeği mideye indirmek. Yemediklerini çöpe atmak. Ramazanda israf edilen yiyeceklerin haddi hesabı yok. Her yer çöpe atılmış pidelerle dolu. Göz aç, on tane alıyorlar ertesi gün bayatladı diye çöpe atıyorlar. Neden, ramazanın nihai hedefi mideyi yakarcasına sıcak pide yemek çünkü. :) Eee nerede kaldı bunun manevi yanı! O çöpe atılan pideleri toplayıp sokak hayvanlarına yemek yapıyorum ben. En azından onların işine yarıyor gariplerimin...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Merhaba canım
      Ah ah ruhunu kaybetti ramazan da tıpkı diğer değerlerimiz gibi

      Sil
  21. of yaaa 2 çok duyguluydu yaaa 3 te çok hüzünlü amaaa :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hüzün bu aralar ikinci adım oldu yapıştı koluma bırakmıyor beni

      Sil
  22. Özellikle üçüncü soruya verdiğiniz cevaptaki sitemlerinizde çok haklısınız. Maalesef dünden bugüne olan bu dönüşüm çok acı. Ve daha da kötüye doğru hızla devam edecek gibi...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yaşadığım hissettiğim bundan ne eksiği be de fazlası

      Sil
  23. Tatlım yaptım. Çok teşekkürler :)
    https://beydaninkitapligi.blogspot.com/2019/05/mimlendim-ve-mimledim-46-ramazan.html

    YanıtlaSil
  24. Maalesef, nerde o eski Ramazanlar diyebilecek kadar bile farkli degil simdiki ramazanlar, almanyada yasayan biri olarak.
    Eskiden de biraz buruk, biraz eksik gecerdi. Büyüklerimiz Türkiyede oldugu icin.
    Simdilerde maalesef bir tik daha buruk, cünkü Aile büyüklerini kaybettik.
    Evli ve cocuksuz bir cift olarak, cok sade cok sakin is güc kosusturmasinda bir ramazan geciriyoruz. Sahur veya iftarda esimle biraraya gelebilirsek bize yetiyor..
    Ben kendi adima degil belki ama eskilerin ic cekisi ile söyledikeleri "Nerde o eski ramazanlar...?" Bu soruyu ciddi anlamda soruyorum. Nerde? :(

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Anonim yazmisim yorumumu :)

      Sil
    2. her güzel şey gibi geçmişe aldı Eski ramazanlar da. Hele de gurbette daha da insanın içine işliyor
      sevgiyle

      Sil

Öne Çıkan Yayın

Yalnızlığa Dair

Birine bağlanamayacak kadar        kalabalık yalnızlıklarım         var benim .  Tigris