Her gün kısa minibüs yolculuklarımda payıma ne düşerse kabul eder alırım .
Bir bakarım sinirli bir şoför, son gaz giderken ani bir frenle başımı bir yere çarpmamak için büyük çaba gösteririm.
Bazen bakarım cep telefonuyla son ses konuşan bir yolcu. Kelimeleri öyle bir çeker ki beni, ister istemez kulaklarım misafir olur. İnecek durağa geldiğimde aklım hala konuşmadadır. Acaba devamında ne dediler diye düşğnmeden edemem.
Ya da ne bileyim bazen de kendi hayal denizime yeljen açarım, öykeki; ineceğim durağı kaçıracak hale gelirim.
Bugün de payıma düşen hayallerle dolu bir yolculuktu. Ta ki o küçük kızın bir cümlesi beni kendime getirdi.
Annesiyle birlikte minibüse bindiklerini yatım yamalak hatırlıyorum. Şeker pembesi bir süveteri ve elinde tuttuğu portakal ona dair hatırladığım ayrıntılardı.
Ben dalmış giderken , kulağıma sözler çalınıyordu ama anlamlı cümleler olarak duymuyordum.
Annesinin maaşımızı alınca dediğini duyar gibi oldum.
Çocuğun“ Anne maaş çantadaki paralar oluyor değil mi?”
Sözü beni kendime getirdi.
Kimbilir ne istedi? Ah nasıl da kaçırdım konuşmanın başını diye hayıflanıp dırdum.
Nasıl da gğzel açıkladı maaşın ne olduğunu. Maaş Çantadaki paralar.
Çantadaki paralar....
Off ben artık bunu düşünür düşünür dururum .
Sevgiyle.
Yaa çocuk kim bilir ne istedi. Benim de aklıma orda kaldı ya
YanıtlaSilSorma sorma ben de düşündüm durdum.
SilHer gün yollarda olunca bir sürün insan ve hikayeye tanık oluyor insan :)
YanıtlaSilAh evet daha neler neler var
Silİnsanları izlemeyi bende seviyorum.
YanıtlaSilSait Faik de müthiş gözlem yeteneği sayesinde çok güzel betimlemiştir insanları.
SilMaaş:) Aslında hesabe geçip eve gelmeden biten şey..öğrenecek yavrucak...
YanıtlaSilhahahhaa artık yüzünü bile göremez olduk paracıkların
SilMaaş nasıl bittiği anlaşılamayan bir meta. Çekersiniz ve bir anda buhar olur☺
YanıtlaSilhatta çekemeden borçlara uçup gidiyor
SilMaaş annenin çantasına girebilecek kadar uzun kalıyorsa, ne mutlu:) çocum.
YanıtlaSilheheee çantada olduğuna göre az bir şey kalıyor olmalı
SilÇocuk ruhuyla ne kadar da güzel açıklamış maaşı :) Yol halleri beni de hep etkilemiştir sevgiler
YanıtlaSilevet küçüğüm ne güzel açıkladı. bir de konuşmanın başını kaçırmasaydım
SilMaaş mı? Asla bankadan çekilemiyor :)
YanıtlaSilbir bankadan ötekine el değiştiriyor o kadar
SilYolculuklarda ister istemez insan kulak misafir oluyor.Ben de çok düşüncelere dalarım.Anne, çocuğuna sabretmeyi öğretmek için maaşı alınca demiş olabilir.
YanıtlaSilYokluk çok kötü bir şey sabırdan öte
SilTelefon konuşmasıyla ilgili komik bir anım var:
YanıtlaSilEn ön koltukta oturan kadın gayet yüksek sesle birşeyler anlatıyor arkadaşına. Benim arkam da oturan adam da kendi kendine, kadının her söylediği cümleye yorum yapıyor. "Ee sen de öyle yapmayacaktın", "Bence şunu yap"gibi gibi. Kimse duymuyordu ama ben gülmemek için zor tuttum yol boyunca kendimi.
hahhahhaa güldürdünüz beni. Çok hoşmuş. Ben duramazdım gülerdim ama
SilÇocuklar isteklerine kavuşsun, hep mutlu olsunlar :)
YanıtlaSilolsunlar olsunlarrr
SilYol hikayeleri bitmez kalabalık şehirlerde:)).Sevgiler
YanıtlaSilbitmesin zaten ben çok seviyorum
SilElinize sağlık
YanıtlaSilTeşekkür ederim
SilMerhabalar.
YanıtlaSilSiz herhalde kısa minibüs yolculuklarında en çok iyi hallerle karşılamışsınız. Ne kadar iyi bir durum. Çocuklarımız bazı durumları öyle güzel açıklıyor ve anlatıyor ki; biz büyükler olarak onlardan hiç böyle bir yaklaşım beklemediğimiz ve karşılığında onlara farklı alternatif bir açıklama da getirmediğimiz gibi, onların söylediklerini tasdik etmek durumunda kalıyoruz. Onlar bazı konuları bizlerden çok daha güzel açıklıyorlar. Tabi maddi imkanları kısıtlı olan aileler de çocukların bazen çok masumane isteklerini bile yerine getirememenin ezikliğini yaşamakla birlikte çocuklara eften püften mazeretler ileri sürüyorlar.
Toplu taşıma araçlarında saatlerce telefon konuşması yapan, yanındaki yol arkadaşı ile yüksek sesle ve yine saatlerce sohbet edenlerden gına geldi. Ben hiç tahammül edemiyorum ama, yine de sabretmek durumunda kalıyorum. Çünkü kimseye bir şey söylenmiyor. Adam kendi vazifesini bilmiyor, sen hatırlatınca da zoruna gidiyor ve zeytinyağı gibi üste çıkmak için, inadına seninle cebelleşiyor.
Hele de şu minibüs şoförlerinin birbirlerinden yolcu çalmak için yaptıkları telefon muhabbeti yok mu, insanı deli ediyor. Önünden giden ve arkasından gelen minibüsü cep telefonu ile hareket noktasından, ya da ahbap oldukları diğer şoförlerden sorma muhabbetine de sinir oluyorum.
Kısa minibüs hallerinde daha anlatılacak o kadar çok detaylı konu ve hadiseler var ki, her biri kısa bir hikaye olur ve bu hikayelerden de kocaman bir hikaye kitabı ortaya çıkar.
Güzel ve anlamlı bir paylaşımdı. kaleminize , emeğinize ve yüreğinize sağlık ve mutluluklar dilerim. Selam ve saygılarımla birlikte en Güzel'e emanet olun.
Merhaba hoşgeldiniz Rece Bey
Silİnsan insanlığının gereğini unuttukça heryerde istediği gibi davranmayı kendine bir hak olarak görüyor. Buna bir dur diyen de yok.
Böyle olunca , kuralsızlık karmaşasında bizler rahatsız olduğumuzla kalıyoruz.
Bilemiyorum bu gidişin sonu ne olur.
Selamlar
Insanlarla yolculugun her günü ayri bir macera 😊
YanıtlaSilDeryacım hele burada ne insanlar var görsen şaşarsın
SilNe güzeldir minibüslerde yaşanan hikayeler. Maaş cüzdanda zaman geçirebiliyorsa ne kadar şanslılar.
YanıtlaSilÜç beş kuruş da olsa giriyor demekki
Sil