“Yalnızlık hep bana bana Bana mı düşer usta.” Refik DurbaşDemiş şair.Hep bize mi düşer yalnızlık?Güzel kalbin bedeli hep acı mıdır?
Oysaki kalbi güzel olan insan, dünyada nadir bir çiçek misali. Sadece sevgi ile çarpar. Onun içindeki sevgi, naiflik ve iyilik bazen o kadar derindir ki, çevresindeki herkes bunu taşıyacak gücü bulamaz. İnsanlar, onu anlamak yerine, bazen ondan korkar, bazen de sadece kendilerine yakın hissedemedikleri için uzaklaşır. Oysa kalbi güzel olan, yalnızca başkalarına sevgi sunmakla kalmaz, aynı zamanda her karanlık köşeyi aydınlatmaya çalışır. Ama bu ışık, çoğu zaman gözleri kör eden bir parıltıya dönüşür.
Ve bir gün, kalbi güzel insan yalnız kalır. Çünkü vermekten tükenmiş, beklemekten yorulmuştur. İçindeki sevgi, karşılık bulmadıkça ağırlığa dönüşür. Ama belki de yalnızlık, ona kendini keşfetme fırsatı verir. Çünkü kalbinin güzelliği, yalnızca başkalarıyla değil, kendisiyle de barışık olduğu zaman anlam kazanır. Yalnızlık, aslında bir tür direniştir; o, sadece kendi ışığını kaybetmemek için varlığını sürdüren bir mücadeledir.
" Ah benim körler ülkesinde ayna satan kalbim."
Sezai Karakoç
Sevgiyle
Tigris
Ne güzel anlatmış büyük üstat. Paylaşım için çok teşekkürler. İyi hafta sonları 😊🤚
YanıtlaSilMerhabalar.
YanıtlaSilHepimizin böyle yalnız kaldığı zaman dilimleri oluyor. Tabi bu söz konusu yalnızlık, kişilerin kaldığı yalnızlığa göre görecelidir.
Sezai Karakoç'un "Ah benim körler ülkesinde ayna satan kalbim" deyişi çok ilginç. Sayfalar dolusu kitap yazılacak bir konuyu nasıl da öyle ustaca bir dizeye sığdırmış.
Selam ve saygılarımla.
Sezai Karakoç'un bu deyişi ne derin ve felsefi bir düşünceyi barındırır içinde.
YanıtlaSilAynalar da ya çatladı ya kırıldı zamanla...
Sağlıkla.