mööcük

Kurbağa bir inek görmüş çayırda, Bayılmıs boyuna posuna. Kendisi yumurta kadar yok, İlle de ineğe benzeyecek: Ikınmış, sıkınmış, gerinmiş, Kabardıkça kabarmış, şiştikçe şişmiş. Bir yandan da dişisine sorarmış:
— Nasıl, hanım, inek  kadar oldum mu?
— Nerde, demiş hanım.
— Al öyleyse, demiş, Biraz daha şişmiş:
— Şimdi nasılım?
— Vazgeç bu sevdadan canım.
— Sen dur hele, demiş bücür kurbağa, Şişmiş bir daha, bir daha.
Derken çat demiş çatlamış!