Bir Öğleden Sonrası Hadisesi

Bir öğleden sonrası hadisesi 

Naftalin kokulu güneş sinmişti eprimiş hatıraların üstüne . 

İnadına içten  inadına yakıcıydı tebessümleri . 

Nereden  gelmişti , kimlerdendi bilinmez. 

Ama buruktu sevinçleri. 

 Bir öğleden sonrasına sıkışmış hikayesi, derinlerde bir yarayı kanatıyordu an be an. 

Sahi kimdi kimin nesiydi? 

Nereden düşmüştü bu diyarlara . 

Eski bir İran halısına bürünmüş umutları da naftalinli umutsuzluklar taşımış da gelmişti. 

Gelmişti bir kere 

Gel artık buyur dememek olmaz. Kovmak ne haddimize ? 

Kehribar rengi çayın buğusundan nem kapmış gözleri ha yağdı yağacak. 

Gökyüzüne çevirmiş başını. “Vici viciler “ tek tük uçuşuyorlar . Birazdan sökün eder hepsi . Tam zamanları. Elim yüzüm derken bi bakmışsın göçmüşler bir başka baharlara. 

Tek dertleri yuvayı sağlam yapmak, karın tokluğuna günü geçirmek .  

Ya sendeki belli belirsiz hüzün ? 

Adam sende hepsi hepsi bir öğleden sonrası hadisesi. 

Ya bende kalan ? 

Sevgiyle 

Tigris

27.05.2023