Soğuk bir Ocak günü durakta tramvay bekliyorum . Tam karşımdaki marketten çıkan biri üniformalı , diğeri sarışın, mor mantolu ve topuklu çizmeli iki genç hanım dikkatimi çekiyor. Üniformalı hanımın kızımızın elinde bir poşet üç beş şey , diğerinin elinde ise 5 litrelik pet şişe su. Yavaş adımlarla yürüyorlar. Mor mantolu kızımız o pet şişeyi nasıl taşıyacağını bir türlü bilemiyor . Bebek gibi kucağına alıyor , yere indiriyor ııhıh olmuyor. Bir türlü taşıyamıyor. Yanındaki arkadaşı da dürtüp duruyor şişeyi ver diye, vermiyor da . Yine bebek gibi kucağına alıyor. Kendimi zor tutuyorum nerdeyse gidip elinden alacağım . Ne var onu taşımakta diye . O şişenin yanında dolu dolu iki poşet ve diğer elimde üç poşet daha taşırım ben .
Sonunda orta yolu buluyorlar . Şişenin mavi kulbunun bir ucundan biri diğer ucundan da diğeri tutarak yola devam ediyorlar da ben de rahat nefes alıyorum. Oh bee.
Ben de şişede balık var falan diyeceksin diye bekliyorum
YanıtlaSilKeşke balık olsaydı
Silİmece iyidir :)
YanıtlaSilKesiinlikle 👍
SilBen de dünya kadar torba taşırım 🤣
YanıtlaSilMerhabalar.
YanıtlaSilBu yazınız günlük gibi olmuş. Günlükleri severim. Anlatımı çok güzeldir. Sizin de anlatımınız çok güzeldi. O, 5 litrelik pet şişesinin bir ellik kulpunu, kadın eli olduğu için iki el birden paylaşmış. Aslında o 5 litrelik pet şişeyi iki kişinin paylaşarak taşıması daha zor ve eziyetli olmuştur. Ancak kederi de sevinci de paylaşmak nasıl güzel bir şeyse, o 5 litrelik pet şişeyi de elleşerek taşımak o kadar güzel olmuştur. Önemli olan her iki tarafın da paylaşmayı seven birileri olmasıdır.
Bu tür konularda ben de sizin gibi tez canlıyımdır. Hemen müdahale edip, "o iş öyle olmaz böyle olur" diyesim gelir. Eğer o pet şişe iki kişi tarafından elleşilmemiş olsaydı, eminim olaya müdahale ederdiniz.
Çok keyifli bir paylaşım olmuş, ben çok beğendim ve okurken de çok büyük bir keyif alarak ve zevkle okudum. Kaleminize, emeğinize ve yüreğinize sağlık ve mutluluklar dilerim.
Selam ve saygılarımla.