HAYDAR’ınan Denk

Efendim hikayemiz Orta Anadolu’nun küçük bir ilinin mahallelerinin en kenarında geçmektedir.
Mahalleye mecburiyetler karşısında taşınmış, o mahalleye tabiri caizse iki numara büyük gelen , ailemizin biri erkek diğeri kız olmak üzere iki çocukları vardır. Gün geçer ve kızımız  büyüyüp serpilir ve çok güzel ve çok maharetli  bir genç kız olur. Mahalleli ve yakın çevre mahallerde kızın güzelliği dillere destan olur. Gel zaman git zaman kızın evini görücüler aşındırmaya başlar. Ama kızın babası “ size verecek kızım yok “ diyerek kapıyı yüzlerine vurur. Kızımız birgün kapının önündeki duvara dayanmış dururken o sırada  Haydar’ın annesi  de oradan geçmektedir. “ Kızım bana bir bardak su ver. der. Kızı görür görmez çok beğenir. Bu sırada kızın annesi sesleri duyarak dışarı çıkar. Kadın hemen , kızın annesiyle konuşmaya başlar ve sorular sorar. “ Oğluma kız bakıyorum, maşallah  kızın da çok güzelmiş. İki işaret parmağını yanyana getirerek “ Haydar’ınan denk” der.
Kadın oğlunu över, kıza bakar maşallah der ve her cümlesinin sonunu “ Haydar’ınan denk” diyerek ve iki işaret parmağının yan yana getirmeyi de ihmal etmeden bitirir. Kızın annesi “ Benim kızım okuyor, evlenmeyi düşünmüyor. “ dese de Kadın “ Siz buradakilere benzemiyorsunuz , iyi insanlara benziyorsunuz.” der ve kıza bakıp yine aynı cümleyle  ve hareketle konuşmasını bitirir. “ Haydarımnan denk .” İki işaret parmağı yine yanyana gelir.
Bakar ki kızın da ailesinin de gönlü yok “ben yine gelirim “ diyerek gider.
Gel zaman git zaman kadın kızın güzelliğini aklından çıkarmaz .Haydar’ın annesi hiç düşünmemiştir . Oğlum ister mi , kızın gönlü var mı yok mu, boyu boyuna uyuyor ya , güzel de kız bu iş tamamdır.  “ Haydarınan denk “ diye düşünerek bir kere daha şansını  denemeye karar verir ve kızın kapısına gelir. Bu sefer kapıdaki kızın  babasıdır. Kadın daha ağzını açıp “ Haydar’ınan..., Haydar,
Hay...diyemeden  “ bizim verecek kızımız yok “ diyerek kovup kapıyı üzerine kapatmıştır.

Bu olay gerçekte yaşanmış olup , bizzat yaşayan kişilerden dinlemiştim.
Bu söz beni o kadar hoşuma gitti ki  neden günümüzden de  bir deyim çıkmasın diyerek kullanır hale geldim .  Olur olmaz , hiç alakasız iki şeyi bir araya getirip benzeştirenlere “hah  tam Haydar’ınan denk “ diyorum tabiki iki işaret parmağımı da  yanyana getirmeyi de ihmal etmeden.