Nasıl da buruk bir gün.
Oysaki rengarenk sımsıcak minik yürekler saracaktı kollarımı bu beyaz soğuk taş yığını değil.
Herkes güzel dilekleriyle kutlayacaktı ya hani günümü.
Gözlerden uzaklık ,meğer kalplerden uzaklıkla aynı mesafedeymiş.
İkinci ailem dediğin yerde üveylikmiş payına düşen.
“Aramızda yoktun” demek için önce akıllarda yüreklerde yer etmek gerekirmiş.
Nasıl da heyecanla beklemiştim, beni unutmazlar diye umut etmiştim.
Hiç mi değerim yokmuş, hiç mi hiç sevilmemişim.
Bu kadar mı anlamsızmış her şey.
Öğretmenin günüymüş. Pehhh
Anneee kolum ağrıyor en çok da kalbim…
Hüzünle
24.11.2025
Yaaa....üzülme arkadaşım yaa...:((( gözlerden uzak olunca bazen öyle oluyor. Vefasızlık günümüzün hastalığı. Onlar kutlamasa da bizler kutlarız; öğretmenler günün kutlu olsun. Sevgilerimle.
YanıtlaSilAyy canım çok teşekkür ederim
YanıtlaSilMerhabalar Öğretmenim.
YanıtlaSilÖnce Öğretmenl Günü'nüzü kutlar, size sağlık, sıhhat ve afiyetler dilerim.
Yazınızdan anladığım kadarıyla herhalde kolunuzu kırdınız ve alçıya aldılar. Eğer bu bir teşbih değil de gerçekse, önce üzüldüğümü söyleyim, daha sonra da size geçmiş olsun dileklerimi ileteyim. İnşAllah tez zamanda kolunuz iyileşir ve siz de eski sağlığınıza dönersiniz.
Selam ve saygılarımla.
Çok teşekkür ederim . Kırılmadı ama dirsekten çıktı. Anesteziyle taktılar.
Silof yaaa hayat böyle bişey demi.
YanıtlaSilSorma Deepcim.
Sil